ตุบ !
ร่างบางของคุณถูกซ็อกจินอุ้มพาดบ่ามาถึงเตียงนอนก่อนจะถูกวางลงบนเตียงจนนอนราบไปกับที่นอน
“นี่หมอ...อะพี่จะทำอะไรน่ะ”
คุณขยับตัวเล็กน้อยพลางถอยหลังหนีร่างหนาตรงหน้าที่กำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ใส่คุณ
น่าขนลุกชะมัด!
“เมื่อกี้ว่าพี่ว่ายังไงนะ
หื้ม ?” ซ็อกจินคว้าขาเรียวของคุณรวบเข้าหากันร่างหนาค่อยๆคลานขึ้นมาคร่อมบนตัวคุณ
ข้อมือทั้งสองถูกรวบตรึงไว้เหนือศรีษะ ทำให้เสื้อฟอร์มสีขาวของคุณตึงมันรัดติ้วจนกระดุมเม็ดที่สองตรงกลางหน้าอกของคุณแทบจะกระเด็นหลุดออกมาอยู่แล้ว
ให้ตายเถอะน่าอายชะมัดนี่เขายังมีหน้ามามองหน้าอกของคุณด้วยสายตาแบบนั้นอีก
หมอหื่น!
“ฉันไม่ได้ว่าพี่สักหน่อย
ก็ตอนนั้นพี่หน้าบวมจริงๆนี่หน่า...อ่ะนี่ หยุดนะ ! มันจักกะจี้”
ซ็อกจินใช้ปลายจมูกโด่งฟัดลงไปที่ซอกคอขาวเนียนของคุณด้วยความหมั่นเขี้ยวร่างเล็กตรงหน้าที่ชอบพูดกวนประสาทเขาอยู่เรื่อยจนคุณเผลอหลุดหัวเราะออกมา
ผู้หญิงอะไรน่าฟัดจริงๆ
ซ็อกจินยังไม่ละใบหน้าหน้าออกจากซอกคอขาวของคุณพลางสูดดมความหอมของคุณไปจนหมด
ริมฝีปากหนาขบเม้มที่ต้นคอขาวของคุณจนรู้สึกเจ็บ
“อะ...นี่!” เมื่อข้อมือถูกรวบตึงเอาไว้ใช่ว่าเท้าของคุณจะไม่ว่างหนิคุณจัดการถีบเข้าไปที่หน้าขาของซ็อกจินเต็มแรงจนเสียหลักยอมละออกมาจากซอกคอของคุณแต่โดยดี
คนอะไรชอบฉวยโอกาส
“เดี๋ยวนี้หัดดื้ออีกแล้วหรอ
หื้ม ?” ซ็อกจินกดเสียงลงต่ำ
แต่เสื้อเจ้ากรรมของคุณมันดันถกขึ้นมาในจังหวะที่คุณพยายามดิ้นออกจากเขาจนมันเผยให้เห็นหน้าท้องแบนราบของคุณ
แถมเขายังมองลงมาด้วยสายตาหื่นกามแบบนั้นอีกต่างหาก
ให้ตายเถอะตอนเขาเป็นหมอนี่เก็บกดเหรอ ถึงได้มาลงที่คุณแบบนี้หน่ะ
ขอรุ่นพี่ซ็อกจินคนอบอุ่นกลับมาด้วยค่ะ
“ดื้อบ้าอะไรถ้าไม่ปล่อยฉันจะถีบ...อื้อ
!” ยังไม่ทันได้เอ่ยจบประโยค ริมฝีปากหนาบดขยี้ลงมา
ลิ้นร้อนที่พยายามจะแทรกเข้ามากวาดเอาความหวานภายในโพรงปาก คุณได้แต่ส่งเสียงอู้อี้ในลำคอ
มือหนาเลื่อนลงมาลูบไล้หน้าท้องแบนราบ มืออีกข้างบีบเค้นก้นกลมจนต้องเผลออ้าปากครางออกมา
คุณพยายามใช้กำปั้นทุบตีไหล่กว้างของเขาอย่างแรงเพื่อเป็นการประท้วงแต่คนตรงหน้ากลับไม่รู้สึกสะทกสะท้านเลยสักนิด
ให้ตายเถอะนี่เขาลืมไปแล้วหรือไงว่าพี่ยุนกิอยู่ในบ้านนี้นะ !
“ดื้อ
แบบนี้มาให้หมอจับฉีดยาซะดีๆ” ฉ่า !
ใบหน้าร้อนผ่าวแทบจะสุก ไอ้ที่บอกฉีดยานี่ยาอะไรคะกันแน่
“ปล่อยนะ
เดี๋ยวพี่ยุนกิมาเห็น !” คุณพยายามบ่ายเบี่ยงคนตรงหน้าที่มือซุกซนของเขาลูบไล้ไปทั่วใต้กระโปรงสามส่วนที่รัดรูปของคุณ
ปากหนาพรมจูบลงหน้าท้องแบนพลางใช้ลิ้นร้อนลากยาวช่วงท้องน้อยคุณแอ่นอกรับความเสียวซ่านจนเผลอร้องครางออกมา
“อ่า...” รอยคิสมาร์กของซ็อกจินถูกฝากลงที่ต้นคอขาวจนเกิดเป็นรอยแดงจ้ำอย่างเห็นได้ชัด
ให้ตายเถอะถ้าพี่ยุนกิรู้ ไม่คุณก็ซ็อกจินเนี่ยแหละต้องถูกฆ่าตายแน่ๆ
“ยุนกิหน่ะ
รู้ว่าเธออยู่กับพี่ไม่ขึ้นมากวนหรอก” ว้อท! อะไรคือรู้ว่าอยู่กับพี่คะคุณซ็อกจิน
นี่น้องสาวกำลังถูกหมอหื่นที่เก็บกดมาจากไหนไม่รู้กระทำอยู่นะ
ชุดฟอร์มนักศึกษาของคุณถูกถอดออกทีชิ้นส่วนจนหมดใช้เวลาไม่นานนักสำหรับซ็อกจิน
ร่างกายเปลือยเปล่าหน้าอกอิ่มที่ตั้งชูชันขึ้นประจักแก่สายตาเขา
คุณเบนหน้าหนีด้วยความอาย สายตาของของซ็อกจินไล่มองไปทั่วเรือนร่างสวยของคุณจนเขาแทบจะกินมันเข้าไปได้อยู่แล้ว
ปากหนาครอบลงบนยอดอกสีสวย ลิ้นร้อนโลมเลียพลางดูดดุนยอดอกอย่างสนุกปาก
มือหนานวดคลึงไปที่ก้นกลมเต็มมือ ให้ตายทำไมหมอถึงหื่นแบบนี้คะ
“อ้า...พี่ซ็อกจิน
อือ” คุณเม้มริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้ส่งเสียงน่าอายดังไปมากกว่านี้เพราะกลัวคนข้างนอกจะได้ยินน่ะสิ
“ดูทำหน้าสิ
ไหนล่ะเด็กดื้อของหมอน่ะ” ซ็อกจินเลื่อนใบหน้าต่ำลงมาที่ช่องทางรักสีหวาน
ใช้ท่อนแขนช้อนต้นขาของคุณขึ้นพาดบนไหล่กว้างจนตอนนี้สะโพกของคุณลอยขึ้นเหนือผิวเตียงทำให้ช่องทางรักของคุณอยู่ในระดับริมฝีปากของเขาพอดี
นิ้วร้อนลูบไล้กลีบกุหลาบบางของคุณวนไปมาเบาๆ
“อ๊ะ อือ
ฉันไม่ได้ดื้อ” คุณครางออกมาเบาๆพลางกระตุกตัวขึ้นเป็นระยะที่ซ็อกจินลากนิ้วผ่านกลับกุหลาบบาง
คุณกำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่เพื่อระบายอารมณ์
สติของคุณเริ่มหลุดลอยไปภาพตรงหน้ามันเบลอไปหมด
นิ้วร้อนของซ็อกจินสัมผัสได้ถึงน้ำใสที่ไหลเยิ้มออกมาจาการปลุกอารมณ์ของเขา
“อยากแล้วเหรอ หื้ม ?”
ซ็อกจินยิ้มออกมาอย่างละมุนกับคำถามลามกของเขาแทบอยากจะมุดหน้าหนี
“อ๊ะ อ้า” นิ้วร้อนที่เปื้อนน้ำกามของคุณถูกสอดเข้าไปในช่องทางแคบของคุณ
มือเรียวกำผ้าปูแน่นริมฝีปากบางถูกกัดลงเพื่อระบายอารณ์ความเจ็บที่แล่นเข้ามาทักทายช่องทางรักสีสวยของคุณ
ซ็อกจินวางสะโพกของคุณให้ราบกับเตียงดังเดิมพลางชันขาของคุณให้ตั้งขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม
ในขณะเดียวกันนิ้วเรียวของเขายังคงทำหน้าที่ขยับเข้าออกอย่างไม่หยุดยั้งแล้วค่อยๆเพิ่มจำนวนทีละสองสามนิ้ว
ตามด้วยเสียงครางหวานที่ดังขึ้นทำให้ซ็อกจินพอใจไม่น้อย
มันเจ็บนะแต่กลับรู้สึกดีในเวลาเดียวกันซะอย่างนั้น น่าอายชะมัด
ซ็อกจินถอนนิ้วออกที่เต็มไปด้วยน้ำล่อลื่นชั้นดีของคุณเยิ้มไปทั่วมือของเขาและช่องทางรักของคุณ
เขาเลื่อนใบหน้าหล่อลงต่ำจ่อช่องทางสีสวยของคุณที่เปรอะเต็มไปด้วยน้ำหวานคุณเหลือบมองซ็อกจินที่กำลังมองช่องทางของคุณด้วยสีหน้าแดงระเรื่อ
“อ๊ะ...อย่าเลียมันนะ”
ลิ้นร้อนตวัดเก็บเกี่ยวน้ำใสตรงช่องทางรักของคุณอย่างไม่รังเกียจ
สัมผัสวูบว้าบคุณแอ่นอกรับพลางครางเสียงกระเส่าดังไปทั่วห้องซ็อกจินใช้ลิ้นร้อนหยอกล้อกับกลับกุกลาบบางของคุณวนไปมา
คุณไม่สามารถตัดสินได้ว่าซ็อกจินทำเรื่องอย่างว่านี้ได้เก่งแค่ไหนแต่กลับเรียกเสียงครางหวานของคุณให้ดังขึ้นได้อย่างง่ายดาย
คุณไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไรทำไมถึงยอมให้เขาทำเรื่องแบบนี้กับคุณได้ หัวใจที่แห้งเหี่ยวราวกับต้นไม้ที่ใกล้จะเฉาตายกลับมีเขามาทำให้มันกลับมาทำให้เต้นแรงได้อีกครั้งคือผู้ชายที่ชื่อ
คิมซ็อกจิน
“อะ อื้อ”
“ได้เวลาแทงเข็มฉีดยาแล้วนะครับ
J” ซ็อกจินถอดกางเกงขายาวตัวเก่งและชั้นในของตัวเองออก
ก่อนจะควักแก่นกายออกมารูดขึ้นลงสองสามครั้ง
ทำให้คุณเบิกตาโผลงเมื่อเห็นขนาดของแก่นกายอันใหญ่โตของเขาที่ตั้งชูชันขึ้นมาประจักแก่สายตาคุณ
“พี่ซ็อกจิน ฉะ
ฉันกลัว” คุณเอ่ยเสียงสั่นเพราะความใหญ่ของมันจนทำให้คุณเริ่มรู้สึกหวั่นใจ
“แค่จิ้มนิดเดียวเองเหมือนมดกัด
อย่าเกร็งนะครับ” จบประโยคซ็อกจินจัดการดันมันเข้าไปในช่องทางสีสวยของคุณจนสุดลำด้วยความใหญ่ของมันจึงทำให้คุณร้องครางออกมาจนดังลั่นห้องด้วยความเจ็บ
ซ็อกจินกดจูบลงที่หน้าผากของคุณอย่างอ่อนโยนเพื่อเป็นการปลอบประโลมคุณ
ซ็อกจินแช่มันไว้อย่างนั้นซักพักเพื่อให้ช่องทางแคบของคุณปรับตัวกับแก่นกายอันใหญ่โตของเขา
มือหนาหนาเลื่อนไปลูบเรือนผมนุ่มของคุณอย่างเบามือมันทำให้คุณรู้สึกอุ่นใจได้เพียงชั่วครู่หนึ่งเท่านั้นแหละ
“อ๊ะ อ๊า อ๊า เจ็บ
อึก !” คุณนิ่วหน้าเพราะความเจ็บช่วงล่างซ็อกจินเริ่มขยับมันเข้าออกช้าๆ
ด้วยความคับแน่นของช่องทางของคุณ ไหนบอกมดกัด กัดทั้งรังสิไม่ว่า
“อ่าห์...อย่าเกร็งนะครับ”
ซ็อกจินครางเสียงต่ำในขณะที่เขายังคงกระแทกแก่นกายใหญ่เข้ามาในตัวคุณเข้าออกเป็นจังหวะ
“อ๊ะ ๆๆ พอ
พอแล้วมันเจ็บ ฮึก เดี๋ยวพี่ยุนกิรู้” คุณเอ่ยบอกเสียงสั่นพลางกลั้นเสียงน่าอายไว้ไม่ให้ดังไปมากกว่านี้
“ยุนกิไม่อยู่
อ่าห์...ครางออกมา” ซ็อกจินกระแทกแก่นกายของเขาเข้ามาแรงมากขึ้นกว่าเดิม
เขาอยากได้ยินเสียงครางหวานของร่างสวยใต้ล่างในตอนนี้ยิ่งดังมากเท่าไหร่เขายิ่งชอบใจมากเท่านั้น
“อ๊ะ อ๊าห์ !”
เสียงครางหวานดังระงมไปทั่วห้อง นี่ยุนกิออกไปตั้งแต่ที่เขาขึ้นมาหาคุณเนี่ยนะ
เขาปล่อยให้น้องสาวอยู่กับผู้ชายสองคนได้ตั้งแต่เมื่อไหร่
ขนาดจองกุกยุนกิยังไม่ยอมให้เข้าบ้านเลยด้วยซ้ำ
กึกๆ
เสียงเตียงของคุณครูดกระแทกกับผนังห้องนอนจนเกิดเสียงดังตามจังหวะสะโพกของซ็อกจิน
หน้าอกอิ่มกระเพื่อมไปตามจังหวะ
เม็ดเหงื่อที่ผุดขึ้นมาบนใบหน้าของคุณด้วยความร้อนของอุณหภูมิภายในห้องบวกกับอารมณ์ปราถนาของทั้งคู่
มันเป็นภาพที่ดูยั่วยวนสำหรับเขาในตอนนี้
“อะ อื้อ มะ
ไม่ไหวแล้ว”
ซ็อกจินชักแก่นกายของเขาออกจากช่องทางรักของคุณอย่างไม่ทันตั้งตัว จนทำให้คุณเผลอเบ้หน้าด้วยความเสียดาย
“ยังไม่ทันได้ฉีดยาเลย
อย่ารีบเสร็จสิครับ” ซ็อกจินคว้าเอวบางของคุณให้คว่ำลงกับเตียงคุณชันมือและเข่าขึ้นกับเตียงอย่างรู้หน้าที่
ซ็อกจินจัดการแยกช่วงระหว่างขาของคุณออกจากกันเล็กน้อยเพื่อให้เอ็นร้อนของเขาสามารถผ่านเข้าไปได้
“อ๊า !” ความเสียวซ่านพุ่งเข้ามาเมื่อซ็อกจินดันแก่นกายของเขาเข้ามาอีกครั้ง
มือหนาบีบเคล้นสะโพกกลมมนของคุณ
กึกๆ
พลั่บๆ
เสียงลามกดังไปทั่วห้องซ็อกจินกระแทกแก่นกายเข้ามาจนสุดแรงเพราะอารมณ์ที่กำพลุ่งพล่านของเขาในตอนนี้โดยไม่สนใจร่างสวยใต้ร่างของเขาเลยสักนิด
“อ๊ะ อ๊าห์
ช้าหน่อยพี่ซ็อกจิน อึก มันเจ็บ ฮึก” น้ำใสไหลออกจากบริเวณหางตาด้วยความเจ็บช่วงล่างที่ถูกกระแทกเข้ามาอย่างจัง
จนคุณต้องนอนแนบหน้าลงไปกับเตียง ซ็อกจินจัดการรั้งเอวบางของคุณไว้เป็นหลัก
“อ๊ะ อ๊าห์ อ๊าห์”
“อ่าห์ ได้เวลาฉีดยาแล้ว...เรียกชื่อพี่สิครับ”
ซ็อกจินขย่มสะโพกของเขาแรงๆจนเกิดเสียงของแรงแทกของเตียงขึ้นอย่างดัง
ให้ตายเขาไม่กลัวเตียงคุณจะหักบ้างเลยหรือไง
“อ๊ะ อ้า พี่ซ็อกจิน
อึก”
“เรียกดังๆสิครับ”
“อ๊ะ อ๊า พี่ซ็อกจิน ฮึก ฉันไม่ไหวแล้ว”
“อ่าห์ พร้อมกันนะครับ” ซ็อกจินก้มใบหน้าหล่อลงมากระซิบข้างใบหูของคุณเบาๆ
พลางพรมจูบที่หลังคอของคุณจนขนลุกซู่
พลั่บๆ
ซ็อกจินกระแทกแก่นกายของเขาเข้ามาแรงๆอีกสองสามครั้งพร้อมฉีดของเหลวสีขาวขุ่นในช่องทางรักของคุณจำนวนมากจนมันไหลเยิ้มออกมา
ซ็อกจินชักแก่นกายออกมือหนาคว้าเอวบางให้แนบชิดกับลำตัวของเขา
เสียงหอบหายใจของทั้งคู่ดังปนกันจนดังทั่วห้อง
ซ็อกจินเกลี่ยไรผมที่ปกปิดใบหน้าหวานของคุณออกให้พ้นพลางเลื่อนริมฝีปากลงมากระซิบที่ข้างใบหูของคุณเบาๆด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“คืนนี้เอาอีกกี่เข็มดีครับ
J”
